سپیدار       Sepidaar

سپیدار Sepidaar

در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است
سپیدار       Sepidaar

سپیدار Sepidaar

در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است

مردها و زن ها... دو روی یک سکه ان! (۳)

 

فرزند:
یک زن همه چیز را در مورد فرزندش می داند: قرارهای دکتر، مسابقات فوتبال، دوستان نزدیک و صمیمی، قرارهای رمانتیک، غذاهای مورد علاقه، اسرار، آرزوها و رویاها. یک مرد بطور سربسته و مبهم فقط میداند برخی افراد کم سن و سال هم در خانه زندگی میکنند.

 

شیک پوشی:
یک زن برای رفتن به خرید، آب دادن به گلهای باغچه، بیرون گذاشتن سطل زباله و گرفتن بسته پستی لباس شیک می پوشد. یک مرد فقط هنگام رفتن به عروسی و یا مراسم ترحیم لباس رسمی برتن میکند.

شستن لباس:
زنان هر چند روز یک بار لباسهایشان را میشویند. مردها تک تک لباس های موجود در کمد، حتی روپوش و
اونیفرم جراحی هشت سال پیش خود را می پوشند و هنگامیکه لباس تمیزی باقی نماند، یک لباس کثیف برتن نموده و کوه ایجاد شده از لباسهای چرک خود را با آژانس به خشک شویی منتقل میکنند.

اسباب بازی:
دختران کوچک عاشق عروسک بازی هستند و وقتی به سن 11 یا 12 سالگی میرسند علاقه شان را از دست میدهند. مردان هیچگاه از فکر اسباب بازی رها نمیشوند. با بالا رفتن سن آنها اسباب بازی هایشان نیز گران قیمت تر و پیچیده تر میشوند. نمونه های از اسباب بازیهای مردان: تلویزیون های مینیاتوری و کوچک، تلفنهای اتومبیل، اکولایزرهای گرافیکی، آدم آهنی های کنترلی، گیمهای ویدئویی، هر چیزی که روشن و خاموش شده، سر و صدا کند و حداقل برای کار کردن به شش باتری نیاز داشته باشد.

 

گل و گیاه:
یک زن از شوهرش میخواهد وقتی مسافرت است به گل ها آب دهد. مرد به جای گلها، به گلدان ها آب میدهد! زن پنج روز بعد به خانه ای پر از گلها و گیاهان پژمرده برمیگردد. کسی نمیداند چرا این اتفاق افتاده است!

اسامی مستعار:
اگر سارا، نازنین، عسل و رویا با هم بیرون بروند، همدیگر را سارا، نازنین، عسل و رویا صدا خواهند زند. اگر بابک، سامان، آرش و مهرداد با هم بیرون بروند، همدیگر را گودزیلا، بادام زمینی، تانکر و لاک پشت صدا خواهند زد.

پرداخت صورتحساب میز:
وقتی صورتحساب را می آورند، با اینکه کلا 15هزار تومان شده، بابک، سامان، آرش و مهرداد هر کدام 10 هزار تومان روی میز میگذارند. وقتی دختران صورتحساب را دریافت میکنند، ماشین حسابهای جیبی خود را بیرون می آورند.

بگو مگو:
حرف آخر را در جر و بحث ها زنان میزنند. هر چیزی که یک مرد بعد از آن بگوید، شروع یک بگو مگوی دیگر خواهد بود.

نظرات 5 + ارسال نظر
صنم جمعه 12 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 14:41

سلام.استاد این متن منبعش چیه؟

سلام... خوبی؟ دقیق متوجه نشدم کدوم متن منظورت هست... ولی یه قاعده کلی رو یادت باشه... هر متن مشکوک و مسئله داری که دیدی... برو سراغ استاد مصلی!!

علی مومن لو جمعه 12 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 21:32 http://iranmehre.persianblog.com

سلام دکتر من مومنلو هستم از ایسنا. دوست داشتم در خصوص تاثیرات اجتماعی و فرهنگی وبلاگ ها گفت‌وگویی با شما داشته باشم. اگر شماره خود را برایم ایمیل کنید. ممنونتان می شوم. درپناه حق

سلام... لطفا با شماره ۸۸۴۰۹۷۰۱ در دانشکده خبر تماس بگیرید... موفق باشید

یک روزنامه نگار خوزستانی جمعه 12 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 23:12 http://www.khouzestaneh.blogfa.com

با سلام خدمت شما استاد
حال شما خوبه من مصطفی نظاری هستم و درسفر اخیرتون به خوزستان شاگردتون بودم.
می خواستم نظرتون رو در مورد وبلاگم بدونم چون اولین نوشته هام با این وبلاگ شروع شد
از لطفتون ممنونم
حق یارتون

سلام آقا مصطفی... حال و احوال؟
سر فرصت وبلاگ ات رو می بینم و اگه حرفی باشه برات می نویسم... موفق باشی... خدانگهدارت

دخترک شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 10:34

salam ostad haletun?
ostad manzooretun az bahse dar inbare chye kodam behtare?
ye chize dige agar zanan naboodand mard ha in hame ekhtelafate ro az koja mitunestandn dark konand
khoda ye lotfe bozorgi ke be bande hash kare hama ro mokamel afaride!!!!!!!!!
khabgahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

رشید یکشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 18:45

این هم یک شعر به افتخار همه مردان زن ذلیل و به عبارتی همه مردان جهان!!
الهی به مردان آن خانه ات به آن زن ذلیلان فرزانه ات
به آنان که با امر روحی فداک نشینند و سبزی نمایند پاک
به آنان که از بیخ و بن زی ذی اند شب و روز با امر زن می زیند
به آنان که مرعوب مادر زن اند ز اخلاق نیکوش دم می زنند
به آن شیرمردان با پیش بند که در ظرف شستن به از صد زن اند
به آنان که در بچه داری تک اند یلان عوض کردن پوشک اند
به آنان که با ذوق و شوق تمام به مادر زن خود بگویند مام
به آنان که بی امر و اذن عیال نیاید در از جیبشان یک ریال
به آنان که دارند با افتخار نشان ایزوی نهمین هزار
به آنان که دامن رفو می کنند ز بعد رفویش اتو می کنند
به آنان که در گیر نخ سوزن اند گرفتار پخت و پز و مطبخ اند
به آن قرمه سبزی پزان قدر به آن مادران به ظاهر پدر
الهی به آه دل زن ذلیل به آن اشک چشمان ممد سبیل
به تن های مردان که از لنگه کفش چو جیغ عیالاتشان شد بنفش
که ما را برا این عهد کن استوار از این زن ذلیلی مکن برکنار
به زی ذی جماعت نما لطف خاص نفرما از این دسته ما را خلاص

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد