آروم... آروم... آروم: اینطوری بهتر می شنوی و شنیده می شوی!

   بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

             به نام خداوند رحمت گر مهربان

طه (۱)

 

طه ﴿۱﴾

قرآن را بر تو نازل نکردیم تا به تب و تاب افتى (۲)

 

مَا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى ﴿۲﴾

جز اینکه براى هر که دل نرمی دارد، یادآوری باشد (۳)

 

إِلَّا تَذْکِرَةً لِّمَن یَخْشَى ﴿۳﴾

[آموزه ای است] نازل شده از جانب کسى که زمین و آسمانهاى افراخته را آفریده است (۴)

 

تَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى ﴿۴﴾

خداى رحمان که بر عرش استیلا یافته است (۵)

 

الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى ﴿۵﴾

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه میان آن دو و آنچه زیر خاک است از آن اوست (۶)

 

لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى ﴿۶﴾

و چه نیاز که فریاد برآوری! (آرام گوی باش) او نهان و نهان‏تر را مى‏داند (۷)

 

وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى ﴿۷﴾

خدایى که جز او معبودى نیست [و] نام هاى نیکو  از آن اوست (۸)

 

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى ﴿۸﴾