دوست و خواهر فرهیخته ام خانم مهندس آذر ب. در ارتباط با نظر یکی از خوانندگان نامهربان سپیدار مطلبی رو فرستادند که برای خود من بسیار درس آموز و لطیف بود... با توجه به ارزش والای این مطلب، و با اجازه خانم مهندس، عین مطلب ایشان رو تقدیم شما می کنم:

سلام دکتر خسته نباشید
قبل از اینکه نظرم رو در باره این مطلب بنویسیم باید به یکی از خوانندگانتون سلام کنم و بگم که نگرانش هستم. همونی  که مرتبا سعی میکنه با سپیدار نامهربان باشه! کارش خیلی سخته!
(اگر آنچه در درون دارید مطرح کنید آنچه بیرون ریخته اید شما را نجات می دهد. اگر آنچه در درون دارید مطرح نکنید- آنچه بیرون نریخته اید شما را از بین خواهد برد)
اسم این خواننده رو بذاریم عزیز. براستی کلامش ناشی از درد و سختیه. رنج و ناراحتیه. چند بار دیگر هم از این عزیز مطلب خواندم.  اول درد رو بشناسیم بعد در پی درمان باشیم. این عزیز کلامش آزار دهنده است.
اشکال مختلف آزار کلامی عبارتند از:
۱-دریغ داشتن ۲- ضدیت کردن ۳- دست کم گرفتن ۴- آزار کلامی در پوشش شوخی ۵- در نطفه خفه کردن و منحرف ساختن بحث ۶- تهمت زدن و سرزنش کردن ۷- قضاوت کردن و انتقاد کردن ۸- بی ارزش کردن ۹- خیط کردن ۱۰- تهدید کردن ۱۱- لقب بد دادن ۱۲- فراموش کردن ۱۳- دستور دادن - ۱۴- انکار کردن ۱۵- استفاده از خشم آزارنده
یک نویسنده باید حرمت قلم رو داشته باشه. حرمت آزادی رو حفظ کنه. از همه مهمتر حرمت استاد رو ...
من این ۱۵ مورد رو ذکر کردم تا عزیز من بدونه که چه راهی در پیش داره و سعی کنه تا از این موارد دوری کنه. خوبه که روح پاک و جوانشو با کمک خداوند همواره پاک نگه داره. یک کم ورزش کنه. یک کم کتاب بخونه. راه های مختلفی برای مطرح کردن نظر هست. سعی کنیم راه درست رو پیدا کنیم. می توان در یک ارتباط معنوی و سالم در یک رسانه به نکات زیر برسیم:
۱- مطرح کردن اندیشه های خود و شنیدن اندیشه های دیگران.
۲- ابراز شور و شوق خود و شادمان شدن از اشتیاق دیگران.
۳- به نمایش گذاردن درون خود و انعکاس احساسات درونی.
۴- احترام به خویش و ارج نهادن به دیگران.
۵- کوشش در رشد شخصی و فراهم آوردن زمینه آن برای دیگران.
۶- محترم شمردن خلوت خود و محفوظ دانستن حرمت خلوت دیگران.
۷- دنبال کردن علایق خود و تشویق دیگران.
۸- عمل کردن مطابق با آهنگ خود و پذیرفتن آهنگ اقدامات دیگران.
۹- خود بودن و اینکه اجازه بدهیم دیگران هم خودشان باشند.
۱۰- دوست داشتن خویش و عشق ورزی نسبت به دیگران.
اینها رو نوشتم چون نیاز به یک مرز رو احساس کردم.
درپایان امیدوارم که این عزیز من از کسی آسیب ندیده باشه. کسی بهش بدی نکرده باشه. کسی رنجش نداده باشه.
و خودش یک روز استاد بشه. و ما رو به سایتش دعوت کنه...

من اگر سوی تو بر می گردم
دست من خالی نیست
کاروانهای محبت با خویش، ارمغان آوردم
 به امید اینکه عزیز ما مهربانی رو پیشه کنه و باور کنه که می شه مهربان بود.