آنقدر اندوه دیگران را به جان ریختم که به جان آمدم و ... آنان خود از من نیز بیزار شدند!
سلام وبلاگ جالبی داریباتبادل لینک موافقی
استاد خیلی وبلاگ جالبی دارید واقعا زیباست درست مثل اون سیلابی که در کلاس تعریف کردید بعد از دیدن وبلاگ شما انسان مثل چشمه آروم می شه
به جان خریدن اندوه ُ دیگران ُ قابل درک است ٬ اما بیزاری را نمی توان مطلق فرض کرد ؛ چرا که ُ دیگرانی ُ هم هستند که غم ما را بخورند.
سلام استاد از وبلاگ جالب و زیبای شما لذت بردم خوشحال میشم تبادل لینک داشته باشیم.موفق باشید و به امید دیدار
سلام
وبلاگ جالبی داری
باتبادل لینک موافقی
استاد خیلی وبلاگ جالبی دارید
واقعا زیباست درست مثل اون سیلابی که در کلاس تعریف کردید بعد از دیدن وبلاگ شما انسان
مثل چشمه آروم می شه
به جان خریدن اندوه ُ دیگران ُ قابل درک است ٬ اما بیزاری را نمی توان مطلق فرض کرد ؛ چرا که ُ دیگرانی ُ هم هستند که غم ما را بخورند.
سلام استاد از وبلاگ جالب و زیبای شما لذت بردم خوشحال میشم تبادل لینک داشته باشیم.موفق باشید و به امید دیدار