دوست عزیز وبلاگنویسم خسته نباشید...واقعا وبلاگ زیبا و نوشته های خواندنی و جالب و زیبایی دارید از این رو خوشحال میشم به کلبه ی محقر و کوچک منم یه سری بزنید و من رو هم با حضورتون خوشحال و مستفید کنید. منتظرم و خدانگهدار
به راتی که شما استاد واقعی ما بودید همیشه دلم میخواست که با شما کلاس داشته باشم خیلی دلم براتون تنگ میه اونقدر که حتی تصورش را نمیتونی بکنی استاد بزرگوارم روزت مبارک دوستت ئاریم
شما معلم و استاد واقعی ما بودید خیلی دلم برات تنگ میشه تصور این دانشکده لعنتی بی شما واقعا سخته استاد عزیزم روزت مبارک
سحرناز امامی
سهشنبه 12 اردیبهشتماه سال 1385 ساعت 08:17
سلام آقای دکتر یا نه بهتر مثل دورانی که شاگردتان بودم بگم سلام استاد . دیروز وقتی خبر را شنیدم نه ناراحت شدم و نه دلگیر چون این روزها یاد گرفتیم بشنویم از رفتن خوبیها استاد بد جوری خو کردیم به بدیها خیلی وقته یادمون رفته که داریم با کی و چی زندگی می کنیم . رفتن حق شما بود چون شما نباید بدیها را تحمل کنید باید برید تا شاید این بار ما این گونه درس دیگری بیاموزیم . در رفتن هم می شود فریاد زد و اعتراض کرد . کاش می شنیدن همگان فریاد اعتراض شما را در لابه لای خطوط نامه تان . استاد خیلی وقت است به دانشکده می آم تا شما ر اببینم. هرروز که امدم جلسه داشتید. خواهش می کنم این بار حتما یک وقت به من بدید . آقای شرف پور می تونه خبرم کنه
کدام دانایی!!؟؟؟کدام دانایی!!!؟؟؟اگر دانایی به معنای این است که ما به خاطر حفظ کرسی ریاست به یارانمان پشت کنیم همان بهتر که نادان بمانیم....کدام دانایی کدام دانایی!!!!؟؟؟؟؟اگر باید به دلیل محافظه کاری از یارانمان دل می کنیم....کدام دانایی!!!؟؟؟؟اگر یادمان می رود که کجا بودیم و الان کجاییم.....کدام دانایی!!؟؟؟و اگر دانایان را حذف می کنیم....کدام دانایی!!؟
ساقی اندر قدحم باز می گلگون کرد در می کهنه دیرینه ما افیون کرد دیگران را می دیرینه برابر می داد به من دلشده خسته رسید افزون کرد روز اول که به استاد سپردند مرا دیگران را خرد آموخت مرا مجنون کرد
[ بدون نام ]
سهشنبه 12 اردیبهشتماه سال 1385 ساعت 11:45
سلام آقای دکتر روز شما هم مبارک:) من از جزئیات مشکلات دانشکده، خبر ندارم، ولی احساس می کنم شما زودتر از اون چیزی که باید، از جلوی کسانی که قلدربازی در میارن، کنار می کشین. موقع رفتنتون از شانا هم همین احساسی رو داشتم که الان دارم. نمی شه تو این موقعیتا یه کم صبورتر باشین، مثل وقتای دیگه ای که هستین؟!
سلام مریم خانوم... شاید شما برداشت اشتباهی هم نکرده باشید... اما دلیلی هم هست که به وقتش صحبت خواهیم کرد. سرفراز باشی دخترم
برادر عزیز و استاد ارجمند جناب آقای دکتر جعفری با سلام و احترام آنگاه که تقدیر نیست و از تدبیر نیز کاری ساخته نیست خواستن اگر با تمام وجود با بسیج همه اندامها و نیروهای روح و با قدرتی که در صمیمیت است تجلی کند اگر هم هستیمان را یک خواستن کنیم یک خواستن مطلق شویم و اگر با هجوم و حمله های صادقانه و سرشار از امید و یقین و ایمان بخواهیم پاسخ خویش را خواهیم گرفت. به امید صحت و سلامتی باقی خدا - علی مولا
اولین مبارک باد را به پدرم گفتم که آموخت وجود داشته باشم . و به من هویت داد که ود را بشناسم و راهم را به درستی و با هدف مندی پیش ببرم . بعد به شما تبریک می گویم زیرا راه من را ساختید که زندگیم را و باورهایم را بتوانم به بار بشینم ... روزی که بابام از خانه مطبوعات اومد بیرون بهم گفت ... ساختم ...سوختم ... خواهم ساخت و خواهم سوخت مرد اندیشه - آقای دکتر جعفری .. به خوبی می دونم شما به این کار اعتقاد دارید . در غیر این صورت دانشگاهی نبود و ما نیز . آدم های خوب را خیلی ها دوست ندارن چون باعث می شه نتونن وجود داشته باشن . آدم های خوب همیشه می مونن . ... همینطور که اندیشه های خوب می مونن . شما هم همیشه می مونید . دوست ندارم برید .. چون دیگه بدون شما اینجا رنگ و بوی نا بودی می گیره .... پیروز و سربلند باشید ...همانند همیشه ...
سلام رئیس، روزت مبارک امروز باز هم می خندیدی، اما ...
اصلا نمی توانم درک درستی از این قضیه داشته باشم که چرا همیشه مردان ( زنان) بزرگ باید زود بروند. آن هم درست در لحظه ایی که فکرش را هم نمی کنید، شاید غفلت ما باعث جدایی آن ها میشود اما ای کاش راهی بود که می شد این ماجرا را متوقف کرد.
استاد عزیز با یه دنیا دلتنگی باید بگم روزتون مبارک. اگر چه دوست داشتم این جمله رو حضوری بهتون میگفتم ولی گویا لایق نبودم. باید بگم کوچ پرستو اگر چه دلتنگی داره ولی ما خوشحالیم چون میدونیم که همیشه با ما هستید چه به عنوان رییس دانشکده و چه به عنوان استاد. زیباترین لحظهها تقدیم تو باد که بهترینی.
سلام آقای دکتر روزتون مبارک. از معلمی خوب آگاهم و از اشتیاقتان برای درس و از دردسرهای معلمی ،چون بچه معلمم . لطفا به وبلاگم سر بزنید.
دخترک
چهارشنبه 13 اردیبهشتماه سال 1385 ساعت 15:33
آدم ها میسازند و آدم نما ها ویران می کنند استاد به عنوان یه شاگرد تنبل کلاس روزتون را تبریک میگم اما نمی دونم گه چرا این با روز جدایی پدر دانشکده ما از بچه هاش همزمان شده........ شما می دونید چرا؟؟؟؟؟؟؟؟ فقط اینو به گوش باغبان برسونید همیشه آرزومند آرزوهای زیبایش هستم(هستیممممممممممممممممممممممم)
سلام ... متاسفم ... اما احساسم با احساس بقیه بچه ها فرق می کنه ... دلیلش نمیدونم چیه ...
سلام نهال... خوبی دخترم! اول بگم که خیلی خیلی دوست ات دارم... چون تو دختر معترضم هستی... چون احساس ات با بقیه فرق داره... چون خلاف موج شنا می کنی... چون یه جور دیگه نگاه می کنی... به همین دلیل از بین اینهمه نظر و ابراز لطف زلالی که بچه هام این چند روز داشتن، فقط درباره نظر تو خطاب به مرجان، یه مطلب برا سپیدار نوشتم... بخونش و سفارش کن بقیه هم بخونن. فقط به عنوان پدر... نگرانم که نگاه تو رو کسی به دالان تاریکی اسیر نکنه نهال ام... دوست ات دارم عزیز دل... سرفراز باشی دخترم
مریم م
پنجشنبه 14 اردیبهشتماه سال 1385 ساعت 21:18
روزتون مبارک:) شما که در هر حال متعلق به باغ بزرگ شادی هستید چوب عریان وجود ما را هم از دعای خیرتان بی نصیب نکنید شاید ریشه شادی اش دیده شود.
سلام مریم خانوم این مقدار حسن نظر شما رو، بنده که نسبت به خودم ندارم... دعای من عافیت برای همه هست... سرفراز باشید
شاگرد شما
شنبه 30 اردیبهشتماه سال 1385 ساعت 20:17
قدر استاد نکو دانستن حیف ! استاد به من یاد نداد
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
دوست عزیز وبلاگنویسم خسته نباشید...واقعا وبلاگ زیبا و نوشته های خواندنی و جالب و زیبایی دارید از این رو خوشحال میشم به کلبه ی محقر و کوچک منم یه سری بزنید و من رو هم با حضورتون خوشحال و مستفید کنید.
منتظرم و خدانگهدار
به راتی که شما استاد واقعی ما بودید
همیشه دلم میخواست که با شما کلاس داشته باشم
خیلی دلم براتون تنگ میه اونقدر که حتی تصورش را نمیتونی بکنی
استاد بزرگوارم روزت مبارک
دوستت ئاریم
شما معلم و استاد واقعی ما بودید
خیلی دلم برات تنگ میشه
تصور این دانشکده لعنتی بی شما واقعا سخته
استاد عزیزم روزت مبارک
سلام آقای دکتر یا نه بهتر مثل دورانی که شاگردتان بودم بگم سلام استاد .
دیروز وقتی خبر را شنیدم نه ناراحت شدم و نه دلگیر چون این روزها یاد گرفتیم بشنویم از رفتن خوبیها
استاد بد جوری خو کردیم به بدیها خیلی وقته یادمون رفته که داریم با کی و چی زندگی می کنیم .
رفتن حق شما بود چون شما نباید بدیها را تحمل کنید باید برید تا شاید این بار ما این گونه درس دیگری بیاموزیم .
در رفتن هم می شود فریاد زد و اعتراض کرد .
کاش می شنیدن همگان فریاد اعتراض شما را در لابه لای خطوط نامه تان .
استاد خیلی وقت است به دانشکده می آم تا شما ر اببینم.
هرروز که امدم جلسه داشتید.
خواهش می کنم این بار حتما یک وقت به من بدید .
آقای شرف پور می تونه خبرم کنه
کدام دانایی!!؟؟؟کدام دانایی!!!؟؟؟اگر دانایی به معنای این است که ما به خاطر حفظ کرسی ریاست به یارانمان پشت کنیم همان بهتر که نادان بمانیم....کدام دانایی کدام دانایی!!!!؟؟؟؟؟اگر باید به دلیل محافظه کاری از یارانمان دل می کنیم....کدام دانایی!!!؟؟؟؟اگر یادمان می رود که کجا بودیم و الان کجاییم.....کدام دانایی!!؟؟؟و اگر دانایان را حذف می کنیم....کدام دانایی!!؟
ساقی اندر قدحم باز می گلگون کرد
در می کهنه دیرینه ما افیون کرد
دیگران را می دیرینه برابر می داد
به من دلشده خسته رسید افزون کرد
روز اول که به استاد سپردند مرا
دیگران را خرد آموخت مرا مجنون کرد
استاد گرانمایه....جناب آقای دکتر جعفری
مبارک باشد
سلام آقای دکتر
روز شما هم مبارک:)
من از جزئیات مشکلات دانشکده، خبر ندارم، ولی احساس می کنم شما زودتر از اون چیزی که باید، از جلوی کسانی که قلدربازی در میارن، کنار می کشین.
موقع رفتنتون از شانا هم همین احساسی رو داشتم که الان دارم. نمی شه تو این موقعیتا یه کم صبورتر باشین، مثل وقتای دیگه ای که هستین؟!
سلام مریم خانوم... شاید شما برداشت اشتباهی هم نکرده باشید... اما دلیلی هم هست که به وقتش صحبت خواهیم کرد. سرفراز باشی دخترم
برادر عزیز و استاد ارجمند جناب آقای دکتر جعفری
با سلام و احترام
آنگاه که تقدیر نیست و از تدبیر نیز کاری ساخته نیست خواستن اگر با تمام وجود با بسیج همه اندامها و نیروهای روح و با قدرتی که در صمیمیت است تجلی کند اگر هم هستیمان را یک خواستن کنیم یک خواستن مطلق شویم و اگر با هجوم و حمله های صادقانه و سرشار از امید و یقین و ایمان بخواهیم پاسخ خویش را خواهیم گرفت.
به امید صحت و سلامتی
باقی خدا - علی مولا
استاد ومعلم بزرگوار این روز را به شما وهمه معلمان صدیق تبریک عرض می کنم.
درس معلم ار بود زمزمه محبتی ...........
جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را..............
موفق باشی وپایدار.
اولین مبارک باد را به پدرم گفتم که آموخت وجود داشته باشم . و به من هویت داد که ود را بشناسم و راهم را به درستی و با هدف مندی پیش ببرم . بعد به شما تبریک می گویم زیرا راه من را ساختید که زندگیم را و باورهایم را بتوانم به بار بشینم ...
روزی که بابام از خانه مطبوعات اومد بیرون بهم گفت ... ساختم ...سوختم ... خواهم ساخت و خواهم سوخت
مرد اندیشه - آقای دکتر جعفری .. به خوبی می دونم شما به این کار اعتقاد دارید . در غیر این صورت دانشگاهی نبود و ما نیز .
آدم های خوب را خیلی ها دوست ندارن چون باعث می شه نتونن وجود داشته باشن . آدم های خوب همیشه می مونن . ... همینطور که اندیشه های خوب می مونن . شما هم همیشه می مونید .
دوست ندارم برید .. چون دیگه بدون شما اینجا رنگ و بوی نا بودی می گیره ....
پیروز و سربلند باشید ...همانند همیشه ...
روزت مبارک
بزرگمرد
باغبان صبور...
اما
همه گلهایت خواهند پژمرد...
کاش...
ای کاش نمی دیدیم...
میراث خواران امروز به سور رفتنت نشسته بودند...
سلام رئیس، روزت مبارک
امروز باز هم می خندیدی، اما ...
اصلا نمی توانم درک درستی از این قضیه داشته باشم که چرا همیشه مردان ( زنان) بزرگ باید زود بروند. آن هم درست در لحظه ایی که فکرش را هم نمی کنید، شاید غفلت ما باعث جدایی آن ها میشود اما ای کاش راهی بود که می شد این ماجرا را متوقف کرد.
زود داری میری رئیس زود.
این شبه غزل را فی البداهه تقدیم می کنم به شما!!
دکتر چرا تو رفتی، زود ز دانشکده؟
طنزو کنار گذاشتیم، دل پر ماتم شده!
شوخی با هم نداشتیم، 13 آوریل شده؟
شوخی ِسیزده آوریل، دیگه شده دِمُده!
بگو که شوخی کردی، دل ما رو خون نکن
شوخیه یا جدیه؟ هرچی که هست بیخوده!
حقیقتش همینه، هر کی خوبه زود میره
هرکی بده می مونه، تا آخرش بگنده!
تا آخرش باهاتیم! دکتر ِ با معرفت!
ما معرفت می ذاریم! کجای این کار بده؟
چشما همش به راهه! لب ها همه زمزمه
"واسه همیشه رفته"، اینجوری «هو» افتاده
یه ریز میگه طنزنویس، اینا خالی بندیه
!!دکتر ما یه روزی ، به خونه بر می گرده
برقرار باشی طنز نویس... لایق اینهمه لطف نیستم.
سلام استاد. روزتون مبارک. اما چرا استعفا؟؟؟
استاد روزتون مبارک...نمیدونم چی بگم اما ناراحتم از رفتنتون
به هرحال روحیه حساستون رو میشناسم و فکر میکنم بعضی وقت ها باید رفت تا بدانند که امده بود...
استاده ام چو شمع ، مترسان ز آتشم
روزتون مبارک .
... سپیدار بلندی
که زیر برف زمستان سرخم نمی کند
استاد عزیز
با یه دنیا دلتنگی باید بگم روزتون مبارک. اگر چه دوست داشتم این جمله رو حضوری بهتون میگفتم ولی گویا لایق نبودم.
باید بگم کوچ پرستو اگر چه دلتنگی داره ولی ما خوشحالیم چون میدونیم که همیشه با ما هستید چه به عنوان رییس دانشکده و چه به عنوان استاد.
زیباترین لحظهها تقدیم تو باد که بهترینی.
سلام آقای دکتر روزتون مبارک.
از معلمی خوب آگاهم و از اشتیاقتان برای درس و از دردسرهای معلمی ،چون بچه معلمم .
لطفا به وبلاگم سر بزنید.
آدم ها میسازند و آدم نما ها ویران می کنند
استاد به عنوان یه شاگرد تنبل کلاس روزتون را تبریک میگم اما نمی دونم گه چرا این با روز جدایی پدر دانشکده ما از بچه هاش همزمان شده........
شما می دونید چرا؟؟؟؟؟؟؟؟
فقط اینو به گوش باغبان برسونید همیشه آرزومند آرزوهای زیبایش هستم(هستیممممممممممممممممممممممم)
سلام ... متاسفم ... اما احساسم با احساس بقیه بچه ها فرق می کنه ... دلیلش نمیدونم چیه ...
سلام نهال... خوبی دخترم!
اول بگم که خیلی خیلی دوست ات دارم... چون تو دختر معترضم هستی... چون احساس ات با بقیه فرق داره... چون خلاف موج شنا می کنی... چون یه جور دیگه نگاه می کنی... به همین دلیل از بین اینهمه نظر و ابراز لطف زلالی که بچه هام این چند روز داشتن، فقط درباره نظر تو خطاب به مرجان، یه مطلب برا سپیدار نوشتم... بخونش و سفارش کن بقیه هم بخونن.
فقط به عنوان پدر... نگرانم که نگاه تو رو کسی به دالان تاریکی اسیر نکنه نهال ام... دوست ات دارم عزیز دل... سرفراز باشی دخترم
روزتون مبارک:)
شما که در هر حال متعلق به باغ بزرگ شادی هستید
چوب عریان وجود ما را هم از دعای خیرتان بی نصیب نکنید
شاید ریشه شادی اش دیده شود.
سلام مریم خانوم
این مقدار حسن نظر شما رو، بنده که نسبت به خودم ندارم... دعای من عافیت برای همه هست... سرفراز باشید
قدر استاد نکو دانستن
حیف ! استاد به من یاد نداد